In de vier jaar sinds Audemars Piguet zijn Code 11.59-collectie introduceerde – en het was een collectie, waarbij het merk zes modellen tegelijk debuteerde – is de algemene mening over de lijn verschoven. Toen het voor het eerst werd getoond op SIHH in 2019 (het laatste jaar van de show), werd Audemars Piguet begroet met spottend gejoel en spot. Hoewel de eerste collectie ongetwijfeld en objectief indrukwekkend was (laat staan de nee-zeggers), bleven de hits komen, een GPHG-prijs 2019 in de wacht slepen en meest recentelijk de terugkeer van het sterwiel. Audemars Piguet is bloedserieus over deze collectie, en dat laat het zien door het te gebruiken om het meest gecompliceerde polshorloge te leveren dat het ooit heeft gemaakt, de geheel nieuwe Code 11.59 Ultra-Complication Universelle RD#4 replica.
De scherpe waarnemer/gemiddelde lezer zal ook de “RD#4” aan het einde hebben opgemerkt. Dit is niet alleen het meest gecompliceerde polshorloge dat het merk ooit heeft gemaakt, maar ook het vierde in de “Research and Development” serie. Voor het eerst geïntroduceerd in 2014 met het Royal Oak Concept Acoustic Research replica horloge, gebruikt Audemars Piguet deze aanduiding om zijn meest indrukwekkende horologische prestaties te tonen. De RD#1 werd in 2019 gevolgd door de dunste automatische eeuwigdurende kalender ooit gemaakt (ten tijde van de release), en in 2022 met de Royal Oak Self-Winding Flying Tourbillon Extra-Thin RD#3 voor de viering van de 50e verjaardag van het merk. De frequentie van de RD-releases lijkt steeds hoger te worden, wat betekent dat AP het ofwel losjes speelt met de benaming, ofwel, wat waarschijnlijker is, dat zijn ontwikkelingsteam gewoon zeer productief is. Terwijl de RD serie ongetwijfeld verder gaat dan het hier besproken replica horloge, lijkt de Universelle RD#4 een culminatie (en combinatie) van veel van de R&D die het merk de afgelopen tien jaar heeft uitgevoerd. De Universelle RD#4 was naar verluidt zeven jaar in de maak en bevat 40 functies en 23 complicaties, een eerbetoon aan en het nemen van inspiratie van de 1899 Audemars Piguet L’Universelle zakhorloge nep (die 26 functies en 19 complicaties opgeschept). Audemars Piguet introduceert het model in vier varianten: twee in 18k witgoud met effen wijzerplaten in zwart of beige, en twee met wat het merk beschrijft als “architectonische” wijzerplaten die het uurwerk tonen en aangeboden worden in 18k witgoud of 18k roze goud.
Zelfs AP beweert in zijn persbericht niet dat alles wat het telt onder de 23 complicaties belangrijk is. Het telt namelijk de minuten- en urenteller van de chronograaf en de stille modus van de Sonnerie als complicaties. Dus, wat maakt het uit? De belangrijkste onder die 23 zijn een Grande en Petite Sonnerie (waaronder AP’s Supersonnerie, waarbij de gongs zijn gemonteerd op een klankbord bedekt met een achterkant van de kast met openingen), minutenrepetitie (wat, laten we eerlijk zijn, gewoon meer dinging is), een eeuwigdurende kalender (met een jaaropening van twee cijfers, een jumbo-datum op 12, en gelukkig de schrikkeljaarweergave weggelaten, die bijzonder overbodige indicator van vierjaarlijkse bruikbaarheid), een flyback-chronograaf van een fractie van een seconde (met een draaibare koppeling om het stotteren van de wijzers bij het starten te verminderen ), en een vliegende tourbillon (wat, ik wil duidelijk maken, niet echt een complicatie is, maar een isochronistisch compensatieapparaat). De wijzerplaten geven deze belangrijkste complicaties behoorlijk goed weer, zonder een gevoel van rommel en een aangename symmetrie (en ik juich AP toe omdat ze niet hebben geprobeerd de gongs tentoon te stellen, zoals veel andere merken doen). Van de beige en zwarte wijzerplaten wordt beschreven dat ze beide een opaline afwerking hebben, waardoor ze een beetje glans krijgen; beide zijn voorzien van de kenmerkende batonhanden van de collectie, die, samen met de toegepaste indexen en het logo, van hetzelfde metaal zijn als de kasten. Op de architecturale wijzerplaten zijn de indexen weggelaten om de opengewerkte wijzerplaat – met bruggen en afwerking passend bij de kasten – te laten opvallen. Mijn favoriete onderdeel van deze twee wijzerplaten is hoe de bruggen worden verlengd om de maanfase, het jaar en de grote datum te omlijsten. Mijn minst favoriete ding is dat ze, zoals de meeste van dergelijke wijzerplaten, de leesbaarheid drastisch lijken te verminderen. Er is nog een laatste verschil met betrekking tot die subdials om op te merken: op de open wijzerplaten worden roterende datumschijven gebruikt die concentrisch zijn met de chronograaf-subdials, terwijl op de massieve wijzerplaten de schijf verborgen is en de datum wordt weergegeven door openingen. Dit is een variatie op het volgende niveau voor een enkel uurwerk, omdat het moet worden gemaakt om ook plaats te bieden aan de bredere datumwielen op de massieve wijzerplaten. Sommigen worden misschien afgeschrikt door het gebruik van witte wielen op de beige wijzerplaat voor de datumweergave, of hoe die vensters op de massieve wijzerplaten de subdials van de chronograaf binnendringen.
De kast van de Universelle RD#4 moest worden vergroot vanwege het uurwerk, waardoor hij 42 mm breed en 15,55 mm dik is (vergeleken met de typische 41 mm kasten van de Code 11.59, waarvan sommige slechts 10,7 mm dun zijn). Het ontwerp van de kast zelf zou grotendeels bekend moeten zijn: Een achthoekige midcase herinnert aan het ontwerp van de Royal Oak, terwijl een dunne, ronde lunette en caseback, uitgeholde lugs, en een gebogen saffierglas de Code 11.59 replica horloges hun eigen, zeer moderne ding laten doen. De handmatige afwerking is overgenomen van de Royal Oaks, met satijnen borstels en gepolijste schuine kanten. De opvallende zijn – letterlijk – de kroon en drukkers, zes in totaal voor het controleren en aanpassen van elke functie van het nep horloge. Handig is dat AP ze heeft gelabeld met hun respectievelijke functies. Maar er zijn twee dwingende elementen van deze kast. Ten eerste, de multifunctionele kroon en chronograaf drukkers: niet alleen bedienen ze de split-second chronograaf (de opwindkroon dient tevens als split-second activator), maar ze worden ook gebruikt om de chiming functie in te stellen en de eeuwigdurende kalender aan te passen (aan de 9 uur kant zijn speciale drukkers voor het activeren van de repeater, het aanpassen van de weekdag, en het instellen van de maanfase). Ten tweede heeft het horloge een geventileerde jager caseback (het merk noemt het “geheim”) in bijpassend goud die het klokkenspel versterkt wanneer het gesloten is en een blik biedt op het uurwerk wanneer het geopend is, inclusief het Supersonnerie saffiermembraan. De Audemars Piguet replica horloges worden geleverd met een zwarte alligator band en een gouden vouwsluiting, maar ook met een hybride zwarte kalfslederen band met rubberen achterkant, waarschijnlijk voor als je dit luxe replica horloge naar de sportschool draagt.
Het nieuwe kaliber 1000 combineert een aantal eerdere technologieën, zoals het lenen van de primaire complicaties van de vorige drie RD replica horloges, en innovaties die het uurwerk zo compact mogelijk houden, zoals het samenvoegen van het split-seconds mechanisme in het kogellager van de centrale rotor. Het uurwerk is afgewerkt volgens dezelfde strenge normen als de kast, met de bruggen gepolijst en met de hand geborsteld. Hoewel alle vier modellen eigenlijk opengewerkte uurwerken hebben, verlengen alleen de open wijzerplaten de bruggen rond bepaalde indicatoren en gebruiken de open concentrische datumwielen zoals vermeld. Die twee modellen profiteren ook van tweekleurige bewegingen, met zwarte basisplaten die een contrast vormen om de rest van het mechaniek beter tot zijn recht te laten komen. Het uurwerk heeft 1.155 componenten, waaronder 90 juwelen, en werkt op 3hz met een gangreserve van 64 uur (maar verwacht dat dit een stuk korter loopt als je rondjes timet, geniet van de gongs van de Sonnerie, en de minutenrepeater elk kwartier activeert – en als je dat niet doet, waarom heb je dan nog het replica horloge).
Als u niet onder de indruk bent, zou u dat wel moeten zijn. Niet voor de technische prestatie om zoveel functies in een nep-polshorloge te proppen, maar voor de prestatie om die complicaties zo netjes weer te geven. Misschien is het nuttig om de Universellle RD#4 te vergelijken met zijn twee naaste tijdgenoten: De Patek Phillipe Grandmaster Chime en de Vacheron Constantin Les Cabinotiers Celestia Astronomical Grand Complication 3600. De eerste (die ik graag de Patty P Grandaddy Ringer noem) heeft een kast die .5mm dikker en een volle 5mm breder is, en die erin slaagt de stijfheid van zijn maker volledig te vangen. De laatste is dunner maar 3 mm breder, en vereist een doctoraat en/of een aanzienlijk gebed om het te kunnen lezen. Beide moeten gebruik maken van beide zijden van het horloge om hun complicaties weer te geven. Je hoeft niet van het Code 11.59 ontwerp te houden (hoewel ik er in de loop der jaren wel van ben gaan houden) om dit Audemars Piguet replica horloge te waarderen. Hoewel, als je wat gebeden over hebt nadat je hebt geprobeerd de VC Celestia te lezen, kunnen die je helpen de AP te verkrijgen. De Audemars Piguet Code 11.59 Ultra-Complication Universelle RD#4 kost CHF 1.450.000 voor de massieve wijzerplaten en CHF 1.600.000 voor de opengewerkte wijzerplaten.
